คำว่ารัก ที่เคยมองว่าแสนงดงาม
กลับต้องกลายเป็นความเจ็บช้ำ
ด้วยน้ำมือคนที่ไม่คิดฝัน
ไม่มีคนที่ดีแสนดี ไม่มีคนที่เคยให้ความผูกพัน
มีเพียงแค่ฉัน กับชีวิตว่างเปล่า
วันที่ฉัน ทรมานทุกทุกนาที
เธออยู่กับชีวิตที่ดี ชีวิตฉันมีแต่คำว่าเหงา
ค่อยค่อยรวมเป็นความแค้นใจ
ค่อยค่อยกลายเป็นไฟลุกลามแผดเผา
จะอยู่กับฉัน ตราบจนวันสิ้นใจ
จะนานเพียงไหน แค้นจะตามเธอไปเหมือนเงา
ดูเธอเจ็บช้ำ ดูเธอปวดร้าว ชีวิตพังทลาย
ให้เธอซาบซึ้ง ที่วันหนึ่งเคยทำร้ายใคร
ให้รู้ว่าสุดท้าย จะไม่มีใครไม่ใช้กรรม
เธอทำลายกันด้วยสิ่งไหน จะทำลายเธอด้วยสิ่งนั้น
ให้เจ็บเท่ากัน เธอจำเอาไว้ (เธอจำเอาไว้)
จะนานเพียงไหน แค้นจะตามเธอไปเหมือนเงา
ดูเธอเจ็บช้ำ ดูเธอปวดร้าว ชีวิตพังทลาย
ให้เธอซาบซึ้ง ที่วันหนึ่งเคยทำร้ายใคร
ให้รู้ว่าสุดท้าย จะไม่มีใครไม่ใช้กรรม
จะหนีไปที่ไหน สุดท้ายแล้วกรรมต้องตามทัน